รูปพื้นหลังสำหรับห้องนั่งเล่น: รูปถ่าย 60 รูปภายในสีผสมและชนิดของวอลล์เปเปอร์

การออกแบบที่ทันสมัยของวอลล์เปเปอร์สำหรับห้องนั่งเล่นนั้นแตกต่างกันสำหรับการตกแต่งภายในทุกรูปแบบคุณสามารถค้นหาตัวเลือกที่น่าสนใจที่เน้นรสนิยมและบุคลิกภาพของเจ้าของอพาร์ทเมนท์

เมื่อเลือกวอลล์เปเปอร์สำหรับห้องนั่งเล่นคุณต้องคำนึงถึงห้องที่วางแผนจะออกก่อน สภาพแสงขนาดและรูปร่างของห้องมีบทบาทชี้ขาดเพราะสีความอิ่มตัวของสีและการออกแบบของฝาผนังสามารถเปลี่ยนการรับรู้ของการตกแต่งภายในอย่างมีนัยสำคัญ

ห้องนั่งเล่น: ประเภทของวอลล์เปเปอร์

ประวัติความเป็นมาของการตกแต่งประเภทนี้เริ่มขึ้นในประเทศจีนโดยประมาณในช่วงสหัสวรรษที่สามก่อนคริสต์ศักราชพวกเขาเริ่มติดกระดาษข้าวบนผนัง วอลล์เปเปอร์ที่ทันสมัยสำหรับห้องนั่งเล่นสามารถเป็นได้ทั้งแบบดั้งเดิมบนกระดาษและล้างทำความสะอาดได้ขึ้นอยู่กับวัสดุอื่น ๆ ตามวัสดุของฐานพวกเขาจะแบ่งออกเป็น:

กระดาษ;
ไวนิล;
อะคริลิ;
ไฟเบอร์กลาส;
metallized;
ของเหลว
ธรรมชาติ (สิ่งทอ, ไม้ไผ่, หนังและอื่น ๆ )

วอลล์เปเปอร์แต่ละประเภทมีข้อดีและข้อเสีย พิจารณารายละเอียดเพิ่มเติม

กระดาษ

วอลล์เปเปอร์คลาสสิกสำหรับห้องนั่งเล่นจะทำบนกระดาษ พวกเขาไม่กันน้ำ - แต่ในห้องนั่งเล่นมักจะไม่จำเป็นต้องใช้ การดูแลการเคลือบนั้นง่าย - บางครั้งต้องทำความสะอาดด้วยเครื่องดูดฝุ่น ความหลากหลายของสีและลวดลายช่วยให้คุณเลือกการออกแบบที่เหมาะสมสำหรับการตกแต่งภายในไม่ว่าจะเป็นแบบคลาสสิกหรือสไตล์ที่ทันสมัย กระดาษอาจมีพื้นผิวที่แตกต่างกันสีเรียบโครงสร้างหรือนูน

เรซิน

ด้วยความช่วยเหลือของเส้นใยโพลีเมอร์สร้างการออกแบบที่น่าสนใจ การเคลือบไวนิลบนฐานไม่ทอมีผลในการปรับระดับและทำงานเป็นชั้นฉนวนกันความร้อนและเสียงเพิ่มเติม การออกแบบวอลล์เปเปอร์สำหรับห้องนั่งเล่นที่มีการพิมพ์สกรีนผ้าไหมเหมาะสำหรับสไตล์คลาสสิก ไวนิลผ้าไหมปักใช้สำหรับชั้นบนช่วยให้คุณสร้างการออกแบบวอลล์เปเปอร์ห้องนั่งเล่นร่วมสมัยที่น่าประทับใจ

สังเคราะห์

คุณมีฐานกระดาษที่ใช้โพลีเมอร์ด้วยวิธีการประ สิ่งนี้ทำให้พวกเขาได้เปรียบเหนือแผ่นไวนิลเนื่องจากช่วยอำนวยความสะดวกในการแลกเปลี่ยนอากาศ อย่างไรก็ตามพวกเขาจะทนต่อน้ำน้อยกว่าและอายุการใช้งานของพวกเขาน้อยกว่ามาก ฐานกระดาษไม่สามารถปกปิดข้อบกพร่องของผนังและความเป็นไปได้ในการออกแบบมี จำกัด มากดังนั้นการเคลือบชนิดนี้จึงไม่ได้ใช้กันอย่างแพร่หลาย

ไฟเบอร์กลาส

วอลล์เปเปอร์สำหรับผนังในห้องนั่งเล่นของไฟเบอร์กลาสมีข้อดีของพวกเขา: พวกเขามีความทนทานและคงทนพวกเขา "หายใจ" ดีพวกเขาสามารถล้าง อย่างไรก็ตามข้อเสียคือชัดเจน: มีเพียงหนึ่งตัวเลือกการตกแต่ง - ภาพวาดและคุณสามารถวาดใหม่จำนวน จำกัด ครั้งเป็นสีค่อย ๆ ซ่อนความโล่งใจเลวลงคุณสมบัติการตกแต่ง ค่าใช้จ่ายสูงและความซับซ้อนของการแยกชิ้นส่วนยังไม่ได้มีส่วนช่วยในความนิยมของสารเคลือบผิวนี้

วอลล์เปเปอร์ Metallized

สามารถเน้นสไตล์หรือเทคโนโลยีขั้นสูงได้ ตัวเลือกบางอย่างจะเหมาะกับสไตล์คลาสสิก ฐานเป็น flizelin ซึ่งใช้อลูมิเนียมฟอยด์อยู่บนชั้นบาง ๆ ฟอยล์มีการนูนหรือลวดลายโดยปกติมักอยู่ใต้โลหะ: ทองคำเงินทองคำขาวทองแดง ฟอยล์มีคุณสมบัติเป็นฉนวนความร้อนทนต่อความชื้นไม่จางหายไม่ได้รับการสึกหรอเป็นเวลานาน

วอลล์เปเปอร์เหลว

องค์ประกอบของวัสดุตกแต่งนี้รวมถึงเซลลูโลสเป็นฐาน, เส้นใยไหม, สีย้อม, ส่วนประกอบตกแต่ง (ไมกา, หอยมุก, แร่ธาตุต่าง ๆ ใน crumbs, แวว, ด้ายสีทองและสีเงิน) เช่นเดียวกับสารที่ป้องกันจากแม่พิมพ์เน่าเปื่อยและผูกพัน ด้านนอกมีลักษณะคล้ายกับปูนปลาสเตอร์แห้งและเจือจางด้วยน้ำก่อนการใช้งาน

โดยธรรมชาติ

กระดาษผนังสามารถทำจากผ้าเส้นใยจากไม้ไผ่หรือปอกระเจาแผ่นหนัง ธรรมชาติเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าการเคลือบเส้นใยธรรมชาติที่นำมาวางบนผ้าไม่ทอ พืชแห้งจริงสามารถนำมาทอเป็นผ้าคลุมได้ การออกแบบตกแต่งภายในดั้งเดิมไม่ได้เปรียบเพียงอย่างเดียวของสารเคลือบผิวนี้ วอลเปเปอร์ธรรมชาติมีคุณสมบัติเป็นฉนวนไม่ซีดจางเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม

สีวอลล์เปเปอร์ห้องนั่งเล่น

การใช้สีของวัสดุหุ้มผนังและความอิ่มตัวของสีนั้นคุณสามารถสร้างเอฟเฟกต์ตกแต่งภายในได้หลากหลาย - ตัวอย่างเช่นเพื่อเน้นบริเวณที่ใช้งานได้“ เพดาน” ยกเพดานต่ำ“ ผนังแยก” ผนัง“ เบา” ห้องหรือตรงกันข้ามสร้างบรรยากาศอบอุ่น ในการออกแบบสถานที่เทคนิคนี้ใช้กันอย่างแพร่หลาย

แสงวอลล์เปเปอร์ในห้องนั่งเล่น

พวกเขาจะให้มันแห่เพิ่มแสงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อหน้าต่างหันหน้าไปทางทิศเหนือ การหรี่แสงแบบค่อยเป็นค่อยไปการไล่ระดับสีจากบนลงล่างจะสร้างภาพลวงตาของเพดานสูง การออกแบบห้องนั่งเล่นแบบดั้งเดิม - ตัดแต่งด้านล่างเร็วกว่าส่วนที่สกปรกของผนังสีเข้มและสีบน - แสง

วอลล์เปเปอร์มืดในห้องนั่งเล่น

มักใช้เพื่อเน้นส่วนหนึ่งหรือส่วนอื่นของผนัง - ตัวอย่างเช่นในพื้นที่เตาผิง โทนสีถูกเลือกตามสไตล์การตกแต่งห้องและรสนิยมส่วนตัวของลูกค้าในขณะที่มีกฎทั่วไปหลายประการที่ต้องปฏิบัติตามเพื่อสร้างการตกแต่งภายในที่สะดวกสบาย:

ควรหลีกเลี่ยงโทนที่สว่างเกินไปและ "เป็นกรด" โดยเฉพาะในพื้นที่ขนาดใหญ่
ในห้องที่ไม่มีแสงธรรมชาติไม่จำเป็นต้องติดผนังด้วยวอลล์เปเปอร์สีเข้มและสีอิ่มตัว
ในห้องนั่งเล่นขนาดเล็กควรใช้โทนเสียงเดียวกับผนังและควรมีแสงสว่าง

รวมวอลล์เปเปอร์ในห้องนั่งเล่น

ห้องที่สงวนไว้สำหรับห้องนั่งเล่นอาจมีรูปร่างผิดปกติหรือเพดานต่ำเกินไป ห้องที่มีขนาดใหญ่มากก็ไม่ได้ดีเช่นกัน: คนจะไม่รู้สึกสะดวกสบายมาก ข้อบกพร่องเหล่านี้และข้อบกพร่องอื่น ๆ สามารถแก้ไขได้โดยใช้การรวมกันของการปูผนังที่มีสีลวดลายและพื้นผิวที่แตกต่างกัน

เรขาคณิต

การไฮไลต์ที่ผนังด้านใดด้านหนึ่งด้วยวอลล์เปเปอร์รูปภาพหรือวอลล์เปเปอร์ที่มีโทนสีตัดกันบางส่วนสามารถแก้ไขรูปทรงเรขาคณิตของพื้นที่ ใช้วอลล์เปเปอร์รวมในห้องนั่งเล่นในทิศทางแนวตั้งมองเห็น "ยก" เพดานในแนวนอน - "ขยาย" ผนัง

การแบ่งเขต

การผสมผสานสีต่าง ๆ ของวอลล์เปเปอร์ในห้องนั่งเล่นถูกใช้เพื่อแบ่งพื้นที่ออกเป็นพื้นที่ใช้สอย - เตาผิงพื้นที่อ่านหนังสือพื้นที่รับชมทีวีและอื่น ๆ เทคนิคเดียวกันช่วยเน้นห้องนั่งเล่นในรูปแบบเปิด

วอลล์เปเปอร์ - องค์ประกอบตกแต่ง

สองสีทั้งสองในห้องนั่งเล่นสามารถใช้ในการสร้างการตกแต่งผนังเดิมจากวอลล์เปเปอร์ที่มีรูปแบบหรือรูปแบบ ตัวอย่างเช่นผนังทั้งหมดมีแสงและหลายพื้นที่มีสีเข้มที่มีรูปแบบพวกเขาสามารถกรอบโดยใช้แผ่นไม้โลหะหรือพลาสติก